23-30 oktober: Nairobi, miljoenenstad

Stad aan koele wateren

Nairobi is de hoofdstad van de Republic of Kenya. Er wonen meer dan vier miljoen mensen. De officiële taal is Engels, de belangrijkste talen die daarnaast worden gesproken zijn Kiswahili en Kikuyu. De stad dankt zijn naam aan de plaats waar hij ooit ontstaan is, bij een drinkplaats van de Masai (of Maasai) die zij 'Enkare Nairobi' ('plaats van koele wateren') noemden.
In 1963 werd Kenia onafhankelijk, daarvoor was het een Britse kolonie. De 50 miljoen inwoners vertegenwoordigen meer dan 50 etnische groeperingen. Dat levert nog steeds veel stammenstrijd en spanningen op. De Kikuyu vormen de grootste groep (22%). Zij wonen vooral in Nairobi en zitten vaak op hoge regeringsposten. Dat president Uhuru Kenyatta een Kikuyu is, heeft daar alles mee te maken.
Het Masai-volk is wereldwijd misschien wel het meest bekend. Ooit was dit een groot en machtig herdersvolk, nu maken ze nog maar 1.5% van de Keniaanse bevolking uit. Westerse ziekten en een rigoureuze herverdeling van land onder het Britse bewind waren daar mede verantwoordelijk voor, in combinatie met de categorische weigering van de trotse Maasai om zich aan te passen. Tot op de dag van vandaag houden zij hun oeroude tradities en leefwijze in stand. De regering heeft een park voor hen ingericht dat toeristen tegen forse betaling kunnen bezoeken: het Masai Mara National Reserve. Zo  zijn de Masai tot een soort verdienmodel geworden voor het land, vergelijkbaar met de Aboriginals in Australië.  

Veiligheid
Nairobi is een onveilige stad, in groot contrast met Kigali. Je moet altijd op je hoede zijn en je spullen goed in de gaten houden. Berovingen en overvallen zijn aan de orde van de dag. Het advies is om in de stad met gesloten ramen en deuren te rijden en liefst niet in het donker. Mijn gastvrouw en gastheer wonen in een rustig deel van Nairobi maar daarbuiten rijden ze liever niet zelf. Jantine heeft een hoge baan bij de Verenigde Naties. Ze is landendirecteur voor UN-AIDS en rijdt met een vaste chauffeur. Ik kon al bij verschillende gelegenheden meerijden en dat is natuurlijk een luxe!
Er is ook een constante dreiging van terroristische aanvallen. Vooral aan de grens met Somalië slaat Al-Shabaab regelmatig toe. Vorige week kwam het even heel dichtbij, toen een Somalische ‘lonewolf’ de Amerikaanse ambassade in Nairobi trachtte binnen te komen. Hij verwondde twee bewakers en werd daarna doodgeschoten. Jantine heeft de schoten gehoord in haar kantoor, het UN-gebouw ligt schuin tegenover de US Embassy.

Corruptie
Waar dit land ook sterk in verschilt met Rwanda is de corruptie. Dagelijks doen de kranten met vette koppen verslag van schandalen waarbij veel geld in de verkeerde zakken verdwijnt. In de afgelopen week betrof dat het Ministry of Health, het ministerie waar UN-AIDS nauw mee samenwerkt. Uit een naar de media gelekt intern rapport van de Keniaanse Rekenkamer is gebleken dat er vijf miljard Keniaanse shilling (= 50 miljoen euro!) ‘zoek’ is. Het is vooralsnog onduidelijk waar dit geld is gebleven. Nader onderzoek is gaande. Wel is duidelijk waar het naar toe had moeten gaan: gezondheidszorg voor de armste bevolkingsgroepen. Moeder-kindzorg, mobiele klinieken, preventie, enzovoort. Dit schandaal houdt de gemoederen flink bezig, op straat en ook bij UN-AIDS. Jantine en haar team spannen zich in om met een betrekkelijk klein budget de aidsepidemie onder controle te krijgen. Dan stemt dit soort nieuws toch wel verdrietig! 

Tot zover wat achtergronden, in een snel volgende blog vertel ik wat ik zelf meemaakte in de afgelopen week. Allemaal leuke en interessante dingen!
Maak je trouwens geen zorgen over mijn veiligheid,er wordt hier prima voor mij gezorgd en ik pas goed op!